天才一秒記住【微風小說】地址：www.wfxs.info
衛冉雙目一凝，一束璀璨的鐳射從雪監獄射了過去。這束光溫暖無比，柔和的光芒瞬間照亮了黑暗的角落。奴隸們紛紛從睡夢中驚醒，被這奇異而溫暖的光芒所吸引。
他們滿心疑惑，在短暫的愣神之後，竟都以為是佛祖顯靈，於是紛紛虔誠地跪著爬了過來。
那些聚集到一起喇嘛和貴族走到一半時看到這束光，心中都隱隱覺得情況不對，彼此交換了一個不安的眼神。
早上給衛冉和宋瑜領路的老貴族說道：“哼，不管哪個小小異能者來了我們這裡，只要有那位小姐在，就翻不了天。”
於是，他們趕緊派人去請宋瑜過來。他們深知宋瑜的速度極快，有她前來支援便覺得多了幾分保障，隨後不慌不忙地繼續趕了過去，想要一探究竟。
一到雪監獄，他們便看到衛冉正坐在門口，他身上綻放著無比燦爛的光芒，那光芒耀眼奪目，令人無法直視。
他們心中一驚，下意識地跪了下來。
早上給衛冉帶過路的人壯著膽子說道：“尊貴的異能者大人，我們沒有虧待冷落到您，為什麼要這麼對我們。您知不知道紀......”話還未說完，一道凌厲的風刃驟然襲來，瞬間就將他的頭顱無情地颳走，鮮血四濺。
宋瑜從疾速旋轉的風團中緩緩出來，穩穩地站在了衛冉身邊。
她目光關切地看著衛冉，隨後輕輕拉住了他的手，柔聲說道：“跟你說了，這種事以後一定要叫我，這種事處理不好，你一個人扛不住的。”
衛冉聞言，溫柔地揉了揉宋瑜的手，倒沒有流露出在意之前貴族死前的話，不管是‘即’什麼，在他心中，早已認定什麼都阻止不了這些人的必死結局。
其他貴族和喇嘛看到宋瑜過來後二話不說就直接殺死了地位最高的貴族，都噤若寒蟬，老老實實跪在地上，大氣都不敢出。然而，他們身上不斷冒出的冷汗，還是暴露了內心極度的害怕和緊張，身體也抑制不住地微微顫抖著。
終於等到那些奴隸爬到了這裡，衛冉站起身來，緩緩地走向那些喇嘛和貴族。他們一看到衛冉靠近，瞬間陷入極度的恐慌之中，突然開始暴亂，瘋狂地想要逃竄。
衛冉向宋瑜遞去一個眼神，宋瑜心領神會，瞬間施展異能，一道強勁的颶風驟然颳起，將他們全部重重地颳倒在地。
衛冉讓會龍國語的人把所有行刑者叫來，語氣冰冷地說道：“將這些貴族以眼還眼、以牙還牙。就在所有奴隸面前，讓行刑者把大部分貴族的部分身體做成他們平日裡最喜歡的法器，並且不能讓這些人就此死去，死了就讓他自已承受這因果！”
這個會龍國語的奴隸，站起來揮舞著手臂，興奮的喊道：“ཉེས་ཆད་ལག་བསྟར་བྱེད་ཤེས་པའི་མི་འདི་དག་མྱུར་དུ་ཤོགད་ལྟ་ཉིན་ལྟར་ང་ཚོའི་སྐུ་དྲག་ལ་བརྙས་བཅོས་བྱེད་བཞིན་ཡོད།གནམ་རྒན་མས་ང་ཚོར་རོགས་རེམ་བྱེད་དུ་ཡོང་བ་ཡིན།མཇུག་མཐར་ང་ཚོས་དགྲ་ཤ་ལེན་ཆོག།ང་ཚོའི་ཕ་མ་དང་བྱིས་པ།ཁྱིམ་མི།བཟའ་ཟླ་བཅས་ཀྱི་ཆེད་དུ་དུད་འགྲོ་འདི་དག་གི་བརྙས་བཅོས་མྱོང་མི་དགོས།ང་ཚོས་སྤུན་ཟླ་ཡོངས་ཀྱི་མདུན་དུ།སྐུ་དྲག་འདི་དག་གི་ལུས་པོའི་ཆ་ཤས་ཤིག་ཁོ་ཚོའི་ནམ་རྒྱུན་ཆེས་དགའ་བའི་དངོས་པོ་རུ་བསྒྱུར་དགོས།ཡིན་ན་ཡང་རེ་བ་ཡོད་ན།ང་ཚོས་ཁོ་ཚོ་འདི་ནས་ཤི་རུ་འཇུག་མི་རུང་།ཤི་སོང་ན་མི་གཞན་དག་གིས་ཞེ་འཁོན་སློག་མི་ཐུབ།དེའི་རྐྱེན་གྱིས་མི་ཚང་མ་ཡར་ཤོག་དང་།ང་ཚོས་དགྲ་ཤ་རྩོད་ཡ།”。”（大致：會行刑的人快過來，現在這些每天欺負著我們的貴族終於倒了！有天菩薩過來幫助我們了！終於，我們可以報仇了！為了我們的父母，孩子，家人，愛人都不再受到這些畜生的侮辱，我們在所有同胞面前，把這些貴族的部分身體做成他們平日裡最喜歡的東西！不過有要求，我們不能讓他們就此死去，死了其他人都無法再報仇雪恨，所以，來，上來吧，我們來複仇！”
一時間，所有的貴族和喇嘛都哀嚎起來，聲音淒厲至極，可是他們的哀嚎在所有奴隸聽來，竟是如此的美妙。
衛冉偷偷看向宋瑜，發現她的目光一直盯著這些人的慘叫和求饒的模樣，當行刑者拿起骨頭時，她的眼中竟然綻放出興奮的光芒。
等所有的處置結束後，所有的貴族和喇嘛雙手被砍斷，腳筋被挑掉，像一堆毫無尊嚴的爛肉一般，被一起扔在了所有農奴面前。
衛冉看著這些興奮的奴隸們，高聲說道：“你們都睜大眼，好好瞧瞧！這些如蛀蟲般的傢伙，極度畏懼死亡，那恐懼的神情簡直無法掩飾！他們向你們拼命鼓吹所謂的來世，可實際上，他們自已壓根就不信！為了讓你們馴服順從，炮製出無數苛刻至極的規定和慘絕人寰的刑法，不過是為了填滿他們的私慾，供他們放縱享受！這種喪盡天良的東西怎配稱之為人？你們當中有多少曾被他們殘忍傷害？又有多少人的親人慘死於他們的毒手？來，都瞅瞅你們曾經篤信的所謂神明，此刻正狼狽得如同可憐透頂的鼻涕蟲！他們甚至都未曾向自已口中那子虛烏有的神佛祈求庇護！他們自已根本就不相信這些，遇到更強大的人，就只會不停地諂媚討好！我現在給你們一個絕佳的機會，來，他們如今就跟死狗無異，你們親自來為自已復仇！以後，你們不再有這些不平等的待遇，靈域即將開放，你們，也會成為自已最崇拜的人！”
那個會龍國語的人哭了起來，他按著衛冉的話一字一句的翻譯道：“ཁྱོད་ཚོ་ཚང་མས་མིག་ཆེར་ཕྱེ་ནས་ལྟོས་དང་།འབུ་དང་འདྲ་བའི་ལྟས་ངན་འདི་དག་འཆི་བར་ཧ་ཅང་སྐྲག་པའི་འཇིགས་སྣང་གི་རྣམ་འགྱུར་དེ་གཡོ་འགེབས་བྱེད་ཐབས་བྲལ་བ་ཞིག་རེད།ཁོ་ཚོས་ཁྱོད་ཚོར་སྲོག་བསྡོས་ཀྱིས་ཚེ་ཕྱི་མ་ཟེར་བ་འུད་སྒྲོག་བྱེད་ཀྱི་ཡོད།ཡིན་ན་ཡང་དོན་དངོས་ཐོག་ཁོ་ཚོས་རྩ་བ་ནས་ཡིད་མི་ཆེས་པར་གྱུར།ཁྱོད་ཚོས་ཁ་ལེན་ཚིག་བརྩི་བྱེད་པ་དང་།ཧ་ཅང་འགྲིག་ཆགས་དཀའ་བའི་གཏན་འབེབས་བགྲང་ལས་འདས་པ་དང་མི་ཆོས་དང་བྲལ་བའི་ཉེས་དོན་སྐོར་གྱི་བཅའ་ཁྲིམས་བགྲང་གིས་མི་ལང་བ་ཞིག་བཟོ་རུ་འཇུག་ཆེད།ཁོ་ཚོའི་སྒེར་སེམས་སྐོང་ཆེད་དང་།ཁོ་ཚོར་བག་མེད་སྒྲིག་འཆལ་བྱེད་དུ་འཇུག་ཆེད་རེད།མི་ཆོས་ལས་འདས་པའི་བྱ་དངོས་དེ་རིགས་ལ་མི་ཟེར་དོན་ཅི་རེད།ཁྱོད་ཚོའི་ཁྲོད་དུ་སྔོན་ཆད་ཁོ་ཚོས་གནོད་འཚེ་ཚབས་ཆེན་བཏང་མྱོང་ངམ།ཡང་མི་ཅི་ཙམ་ཞིག་ཁོ་ཚོའི་གདུག་རྩུབ་ཆེ་བའི་ལག་པར་བརྟེན་ནས་ཤི་བ་རེད།ཁྱོད་ཚོས་ལྟོས་དང་།ཁྱོད་ཚོས་ཡིད་ཆེས་བྱེད་བཞིན་ཡོད།ཐ་ན་ཡ་ང་བའི་གནས་ཚུལ་ལ་བལྟས་ན།ཐ་ན་མིག་ཆུ་ཡང་ཤོར་ལ་ཉེ་བའི་མི་དེ་ཚོ་རང་ཉིད་ཀྱི་ཁ་ནང་ནས་ངོ་དགའ་བྱེད་བཞིན་ཡོད།སྐབས་དེར་ཁྱོད་ཚོ་རང་ཉིད་ལ་ངོ་དགའ་བྱེད་བཞིན་པ་དང་འདྲ་སྟེ。”
奴隸們一開始還不敢相信眼前的情景，他們瞪大了眼睛，神情中滿是疑惑與驚愕，似乎無法理解這突如其來的形勢轉變。他們呆立在原地，懵逼在這裡，彷彿思維都陷入了停滯。
但是，隨著之前那幾個奔跑很久去傳信的奴隸互相對視一眼，手持長劍毫不猶豫地刺入了山羊鬍貴族的體內，一切都發生了天翻地覆的變化。只聽得那山羊鬍慘叫一聲，聲音充滿了絕望。
而令人驚奇的是，這幾個奴隸並沒有像以往所恐懼的那樣被天罰降臨。此刻，那些曾經作威作福的貴族們，再也沒有了往日的威風，失去了繼續耀武揚威的本事。奴隸們望著這一幕，心中長久以來的壓抑與恐懼漸漸消散，取而代之的是對這些貴族的仇恨與憤怒。
奴隸們瘋一樣地朝著那些貴族的屍體衝了上去。其中，就連失去雙腿的人，也毫不氣餒，他們憑藉著雙手，艱難且執著地向前爬行，那堅定的眼神中充滿了無盡的仇恨。他們不顧一切，只為了能夠親手打爛那些貴族早已不成形的腐肉。
衛冉招了招手，示意那個會龍國語的人過來，然後詢問道：“你叫什麼名字？”
他低垂著頭，小聲說道：“我還未有名。”
衛冉微笑著說：“我可以送你一個名字，如何？”
他的眼中瞬間綻放出興奮的光芒，用力地點了點頭。
隨後，衛冉說道：“劉填，將所有的過去都深埋入土，不再受過往的束縛，以後你只屬於你自已。”